پنج پیش‌بینی جدید برای آینده‌ی پول




 

در گزارشی که در سال گذشته منتشر شد، متخصصین صنایع مالی پیش‌بینی‌های خود را برای سال‌های آینده بیان کردند. چند مورد از آنها در سال 2020 محقق خواهند شد؟

یک – پایان نقدینگی

گزارش‌ها در زمینه‌ی مرگ نقدینگی اغراق‌آمیز نبوده‌اند. آقای پروفسور Chris Speed دارنده‌ی کرسی طراحی انفورماتیک در دانشگاه ادینبرگ می‌گوید: «نقدینگی در حال کاهش است و به زودی کسی یا کسانی مجبور خواهند بود ماشین تولید نقدینگی را از منبع تغذیه جدا کنند». یکی از ویراستارهای معروف صنعت مالی،Paul Amery معتقد است:«پایان زندگی نقدینگی با فشار دولت‌ها که می‌خواهند پول نقد را زنده نگه دارند تا حدودی به آینده موکول شده است اما نه آینده‌ای چندان دور». وی این زمان را حوالی سال 2030 تخمین می‌زند. خیلی از بانک‌های مرکزی از ترس از دست‌دادن کنترل بر بازارهای مالی، در حال تلاش برای پول دیجیتال خود هستند. این گروه، بانک انگلستان را نیز شامل می‌شود که تلاش می‌نماید یک واحد پول دیجیتال با هدف استفاده از آن به شکل یک ابزار حاکمیتی سیاست‌گذاری پولی ایجاد نماید. چین بیش از دیگر کشورها تلاش می‌کند در آینده‌ی پول در جهان تاثیر‌گذار باشد. این کشور در حال برنامه‌ریزی ایجاد «یوآن دیجیتالی» است تا کشورش را طی چند سال آینده به صورت بالقوه به کشوری بدون نقدینگی تبدیل نماید. این تلاش‌ها در حالی صورت می‌گیرند که به گفته‌ی Junta Nakai یکی از پیشروان صنایع مالی معتقد است به دلایل امنیتی و معادلات برابری ارزها، بیشتر دولت‌ها اجازه نخواهند داد نقدینگی کاملا از میان برداشته شود.

دو – صنعت بانکداری بوسیله‌ی واسط‌های نرم‌افزاری باز زیرساخت‌های بانکی (Open API’s) متحول خواهند شد.

واسط‌‌های نرم‌افزاری (API’s) به ایفای نقش خود در آینده‌ی بازار مالی ادامه می‌دهند. آنها باعث می‌شوند چیزی ایجاد شود که سال گذشته آن را «زیست بوم فوق شخصی‌سازی شده» نامیدیم. زیست بومی که در آن نیازهای مشتریان تخمین زده شده، روال‌های اعتبار سنجی خودکارشده و پیام‌های مبتنی بر فعالیت حساب‌های آنها توسط ماشین‌ها تولید خواهند شد. با وجود این که می‌توان گفت سرعت پیاده‌سازی این واسط‌ها کمتر از پیشی‌بینی ما بوده‌اند، آقای Speed معتقد است بستر بانکداری باز در انگلستان که در ژانویه‌ی 2018 کلید خورد، تلاشی بیهوده نبوده است. در زمان انتشار این مقاله، بیش از یک میلیون نفر از طرف سرویس‌های شخص ثالث با استفاده از پروتکل‌های بانکداری باز به بستر بانک متصل شده‌اند. محصولاتی بسیار عالی در حال توسعه و انتشار هستند که به عموم مردم کمک زیادی می‌کنند. سازمان تنظیم مقررات مالی تلاش می‌کند بستر بانکداری باز را به شکل یک معبر مناسب برای تعاملات مالی درآورد. Nakai معتقد است بستر بانکداری باز به بانک‌ها کمک می‌کند سرویس‌هایی شخصی‌سازی‌شده ارائه نمایند که بخش بزرگ‌تری از جامعه را پوشش می‌دهند. Amery می‌افزاید:«ما دیگر نباید به شرکت‌های ارائه‌ی فن‌آوری و بانک‌ها به عنوان مجموعه‌هایی مجزا نگاه کنیم. این دو به صورت ترکیبی غیرقابل تفکیک درآمده‌اند».

سه – باخت بانک‌ها

بانک‌های سنتی و حساب‌های سنتی در آنها به نظر مسیر پول نقد برای منسوخ شدن را دنبال خواهند کرد. Nakari معتقد است در آینده‌ی «داده‌ محور» بازار، ارزش‌های سنتی سرمایه‌ی در گردش و بزرگی کسب و کار به کمک بانک‌ها نخواهند آمد. وی ادامه می‌دهد:«پیشرفت‌های فن‌آوری باعث شده است موضوعات مالی، آورده‌ی اصلی بانک‌ها نباشند. این احتمال وجود دارد که بانک‌ها نیز مانند سازمان‌های آب و برق به موجودیت‌هایی با ارزش برند پایین، تمایز کم و وفاداری حداقلی مشتریان تبدیل شوند.». Amery اضافه می‌کند انتصاب مدیران درجه‌ی اول موسسات مالی مانند Goldman Sachs به مدیریت بانک پنج میلیارد دلاری تمام دیجیتال Revolut نمایشگر مسیر حرکت آینده‌ی بازارهای مالی است. او ادامه می‌دهد آینده‌ی بانک‌ها اصلا روشن نیست. آنها در حال تعطیل کردن شعبات خود و اخراج تعداد زیادی از نیروهای خود هستند زیرا بهره‌های بانکی کاهش یافته‌اند و حرکت به سمت بانکداری دیجیتال آغاز شده است. فقط کافی است بانک HSBC را با بانک جدید التاسیس Revolut در سال گذشته مقایسه کنید. سهام HSBC در حد بیست و پنج درصد کاهش یافته است در حالی که سهام بانک Revolut نزدیک به سه برابر شده است.

چهار – افزایش تعداد واحدهای پولی

همه‌ی متخصصین در این مورد هم نظر نیستند. Nakai معتقد است تعداد واحدهای پولی نه تنها افزایش نیافته بلکه کاهش می‌یابد زیرا واحدهای مشترک ارز دیجیتال و فن‌آوری‌های جدید نیاز به تعدد واحدهای پولی را از بین می‌برد. از سوی دیگر Speed معتقد است مردم دریافته‌اند با واحدهای پولی مستحکم و سابقه‌دارتر بیشتر توان فعالیت‌های اقتصادی دارند و به همین دلیل از دید وی نیاز به رمز ارزها کاهش می‌یاید. با این حال Amery دیدگاهی جدی‌تر نسبت به واحدهای پولی جدید دارد. وی معتقد است واحدهای پولی می‌توانند موضوعاتی مانند وفاداری یا هر چیزی که بتواند ارزشی در برداشته باشد را شامل شوند. وی ادامه می‌دهد به همین دلیل است که Zuckerberg در حال راه‌اندازی واحد پولی Libra برای استفاده در داخل Facebook و WhatsApp و Instagram است. تخمین نویسنده آن است که تعدد ارزها برای کاربردهای مشخص ادامه خواهد یافت.

پنج – پول‌های قابل برنامه‌ریزی؟

یک مدل پیش‌بینی در خصوص پول‌هایی که برای یک منظور خاص تعریف شده و قابل برنامه‌ریزی هستند در سال قبل مطرح شدند. Nakai میگوید: «ارزهایی که برای یک قرارداد خاص تعریف می‌شوند کاربرد خیلی محدودی دارند و به همین دلیل است که Bitcoin تعداد تراکنش‌های اندکی دارد». Speed معتقد است ارزهای متعدد قابل برنامه‌ریزی که سال گذشته معرفی شدند به صورت ناامیدکننده‌ای عمل کرده‌اند. وی دلیل اصلی این موضوع را ممیزی قانون‌گذاران در مرحله‌ی عرضه ی عمومی یا Initial Public Coin Offering می‌داند. او می‌افزاید، مهمترین آموخته‌ی دوازده ماه گذشته آن است که پول، چیزی بجز مجموعه‌ای از اطلاعات به همراه برخی ارزش‌ها و مشخصه‌های دیگر نیست. Nakai معتقد است پول‌ها به جای «قابل برنامه‌ریزی بودن» بیشتر به سمت «نامرئی بودن، بلادرنگ بودن و جامع بودن» حرکت می‌کند. وی پیش‌بینی می‌کند:«در دسترس بودن داده ها، تفکر و عملکرد ما راجع به پول را تغییر می‌دهد. داده‌ها عده‌ی زیادی از مردم را در سال 2020 از سایه بیرون می‌کشد و برای میلیون‌ها نفر امکانات جدیدی خلق می‌نماید».

 

منبع:

https://www.raconteur.net/finance/future-money-predictions

 

 


سه قدم ساده برای نوین‌سازی سیستم‌های مرکزی موروثی بانکی




 

سیستم‌های مرکزی موروثی بسیار بزرگ بانک‌ها، دگردیسی لازم در ساختار آنها را برای رقابت با کسب و کارهای چابک امروزی، دشوار ساخته است. به اعتقاد نویسنده، این کار تنها با تجزیه‌ی منطقی سیستم به بخش‌های کوچک‌تر امکان‌پذیر خواهد بود.

قدم اول: سفرهای پر تکرار کاربران در سیستم‌های خود را آزموده و به دقت مستند کنید. این فعالیت باعث درک صحیح جنبه‌های مختلف، واحدهای درگیر و تاثیر هر یک از این سفرهای پرکاربرد بر ساختار کلی هسته‌ی مرکزی می‌شود.

قدم دوم: تشخیص دهید کدام بخش از این سفرهای سیستمی می‌تواند از بخش هسته‌ی مرکزی موروثی به یک «واحد دیجیتال» جدید انتقال پیدا کند.

قدم سوم: با انتقال آن بخش‌ها از هسته‌ی مرکزی به یک واحد دیجیتال، این سفرها را بازطراحی نموده و آنها را پیش از ارائه‌ی عمومی بر روی تعدادی از مشتریان بانک بیازمایید.

نویسنده صحبت خود را با تشریح مزایای روش مدولار(Modular) ادامه می‌دهد و بیان می‌نماید که این روش ایجاد یک لایه‌ی میانی ما‌بین هسته‌های مرکزی موروثی و سرویس‌های ارائه‌شده به مشتریان، امکان خلق چابک یک تجربه‌ی کاربری مطلوب را در اختیار بانک‌ها قرار می‌دهد.

 

منبع:

https://www.globalbankingandfinance.com/three-simple-steps-to-modernize-legacy-banking-systems/